Herşey ölür. Herşey yok olur, Sadece geriye imanımız kalır.
Eğer sevgi, şefkat, merhamet varsa ölümsüzlük var demektir. Sevgi imanın
özüdür. İmanımız varsa, ebediyyen huzur ve mutluluk var demektir. Sevgi şefkat,
merhamet duygularını yitiren toplumlar hem bu fani dünyada, hem de ebedi
dünyada huzursuz ve mutsuzdurlar.
Profösör
10 yorum:
yüreğinize sağlık, çok iyi ifade etmişsiniz.
Bu tür duygularını yitirenler iyi ki de dünyada da mutsuz oluyo sn prof. Beter olsunlar.
Özlem @ Bakışaçısı herşeyi düzeltebilir..
ayse@ Allah ıslah etsin onları.. :)))
keşke ölüm bizi dünyadaki sevdiklerimizden ayırırken, öteki dünyaya gönderdiğimiz diğer sevdiklerimizle buluştursa. bir nebze içimiz rahatlardı. ölüm bana hep korku veriyor. yanlız ölmek de :(
Sevgi,şefkat,hoşgörünün olduğu yerde ebediyetin olduğu kanaatindeyim ben de.Ben inanıyorum ki iyi duygularımız bizi iyi şeylerle karşılaştırır.Kötü,üzücü,fena dediğimiz şeylerin altında da göremediğimiz bir iylik gerçekliği var bence...İyi niyetinden iyi bir insan olmaya çalışan insanlar ölümden bu yzüden korkmaz ve durumda hazırdırlar diye düşünüyorum...Umarım iyi olmak için yeterince çabalıyoruzdur hayatta...Evet hayatta günlük uğraşılar,meşgaleler arasında bazen insan olduğumuzu bile unutuyoruz ama geriye bakmak bazen ileride iyi insan olmanın adımlarından ilki..Hatanı görüyorsun ve bir daha yapmamaya çalışıyrosun...bunu aşan sadece sevgi ve şefkat...Dizelerinize sağlık Profesör,sizi okumak keyif verici gerçekten:))
Merve@insan sevdiğiyle beraberdir. Öbür tarafta da bu böyle olacaktır. Ölüm bizi ürkütse de, ebedi alem bizi koynuna alacaktır.
Şükriye Karahan @ Teşekkür ederim. İnsan olmamızın kriteri de sevgi, şefkat ve merhamet olmalı öncelikli olarak.
çok kiymetli Profösör,kimi sevdiğsem ihanete uğradım.Artık sevmekten de sevilmekten de çok korkuyorum
sueda
Adsız@ Ağzı sütten yanan yoğurdu üfleyerek yermiş. Bu durum insan ilişkilerinin her boyutunda yaşanıyor maalesef.
Çok güzel bir yazı hocam..
Yorum Gönder