Bir şiirdi her an zaman
çocukluğumuzdan kalan
Bak ömür nasıl geçiyor
Patikalardan, yollardan.
Bir kütük yanardı ocakta
Isınırdık hemen oracıkta.
Gölgelerimizle oynaşırdık
Masal kitablarında yaşardık.
İşte ben, işte tepeler, dağlar
İşte ben, işte yollar, bulutlar.
İçimde bir büyük fırtına var
Yollar, bulutlar, dağlar kadar.
Profösör
*Fotoğraf: Hurşit Akyıl
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder