Kendinizle başbaşa kaldınız mı hiç... Efkarlanıp, geçmişe hüzünlendiniz mi hiç... Düşüncelerinizle duygularınızın birbiriyle örtüştüğünü, bir bütün olarak geçmişle geleceğin orta yerinde buluştuğunuzu gördünüz mü hiç. Bir ay ışığında anlaşılmayı beklediğiniz oldu mu hiç... (Profösör)
Fotoğraf: Hurşit Akyıl / Grafik: Profösör
5 yorum:
çoooook....her zaman...şimdi...:(
O zaman şerbetlisiniz demektir... Size yılan sokmaz.. çıyan sokmaz... Akrep sokmaz. Hüzünlenin ama, bence üzülmeyin.
Oooo hemde ne çok.. hüxünlenipte üzülmemek!??
evet, genellikle kötü bir olay geçtikten sonra kendimle baş başa kalır, çokca düşünürüm. Ve işte o an kendimi sorgularım. Yaptıklarımı ve ne yapmam gerektiğini filan. Bu yazı hoşuma gitti. Sağolasın Profösör.
Adsız dedi ki...: Üzülmekle hüzünlenmenin arasında ince bir çizgi olduğunu söylemekle yetinebilirim.
Yorum Gönder