Şair Nurettin Durman Gönüldaşımızdır

Yazarlar Birliği İstanbul Şubesi ve Üsküdar Belediyesinin ortaklaşa düzenlediği şiirimizin önemli isimlerinden Nurettin Durman için dün akşam bir şükran gecesi düzenlendi. Şairin de katıldığı geceye, Nurettin Durman'ın şair arkadaşları, öğrenciler, dostları ve arkadaşları katılarak şaire vefa borcunu ödemiş oldular. Bu gecede şairler, dostlar ve arkadaşları tarafından şairle ilgili anıları ve şiiri hakkında konuşmalar yapılırken, şiirlerinden de örnekler sunuldu.

Şair Nurettin Durman'la 1977 yıllarında gazeteciliğe profesyonel olarak başladığım yıllarda tanışmıştık. O dönemde de bendeniz iki ayrı ulusal gazetede karikatür de çizenlerden biriydim. Şiire de sadece okuyucu olarak ilgi duyuyordum. O yıllarda Beylerbeyi'ne yerleştim. Her gün iş dönüşü, akşamları kendisinin işlettiği berber dükkanında yarım saat, bir saat müddetle oturur, o müşterisinin saç sakalıyla uğraşırken şiirden, sanattan, estetikten, siyasetten, dostluktan ve ahlaktan sohbet ederken bir anlamda da birlikte şiir ve karikatür kritikleri yapardık. Şair Nurettin Durman berberlik yapan bir esnaf ağabeyimiz olarak dükkanını bütün yazar, çizer ve sanat erbabına kapılarını açmıştı. Her akşam orada derin bir nefes alır, bütün yazar çizer arkadaşlarımızla orada buluşma imkanı oluştururduk. Orası bir nevi bir buluşma noktamızdı. Şair ismet Özel, Cahit Zarifoğlu, Sezai Karakoç ve Ahmet Özalp gibi isim yapmış dostlarımız da bu mekanda nefes alırdı. O sırada da bir marangoza bir pano yaptırtarak, zeminini çuha ile kaplayıp dükkanın lünhal yerine astık. Artık Onun şiirleri benim de çizgilerim panoda yer alıyor, diğer arkadaşların da katkısıyla bir duvar gazetesi niteliğinde aylık sanat ve edebiyat dergimiz çıkıyordu.

Nurettin Durman ağabeyimiz şiirlerini özellikle benimle sık paylaşır, üzerinde konuşurduk. Ne yazık ki edebiyat ve şiir dergileri öbek öbek klasikleşmiş olduklarından aralarına yeni isimleri sokmazlar ve dönüşümlü olarak kendi yazdıklarını dergilerinde yayınlarlar idi. Tabi ki biz bu durumdan son derece rahatsız olduğumuzu söyleyebiliriz. Nurettin Durman'ın şiirleri çalıştığım gazetelerde yayınlanmaya başladı. Sonra da diğer dergilerde de yer bulunca şairimiz bütün enerjisiyle üst üste şiirler yazarak edebiyat dünyasında yerini almıştır. Arada arkadaşlarıyla çıkardığı "Düş Çınarı" edebiyat dergisi ve kitaplarıyla sevenlerinin gönlüne girmeyi başarmıştır.

1945’te Bingöl’ün Kür (Dikme) köyünde doğdu. Bingöl Sarayiçi İlkokulu’ndan mezun oldu (1957). Bingöl ve Elazığ’da sayacılık, tuğlacılık, terzilik, kahvecilik, berberlik yaptı. Altmış ihtilalinden sonra İstanbul’a yerleşti. 1968 yılından itibaren İstanbul – Üsküdar Beylerbeyi’nde ikâmet ediyor. 1976 yılından bu yana mesleğini icra etmiştir. Şimdilerde dükkanını kapatarak daha da kendini şiir ve edebiyata vereceğini de öğrenmiş olduk. Bu arada şiirlerini ve kitaplarını burada zikretmek istiyorum. Şiirleri; Şehrin Üzerindeki Bulutlar (1990), Haziran (1991), Savrulan (1993), Uzun Beyaz Bir Çığlık (1995), Hoşça Kal Hüzünbaz Çocuk (1998), Akşam Yedi Suları (seçme şiirler-2000), Filistin Şiirleri Antolojisi (2001), Red Şiirleri Antolojisi (2003), Güllerin Ardından (2004), Işık Oyunları (2005), Aşk Şiirleri Antolojisi (2006), Salıncakta, Sallanan Rüzgâr-Çocuk Şiirleri Antolojisi (2007), Kayıp Zaman Atlası (2007), Seni Beklerken Cancağızım Ben Böyle (2008).. Denemeleri; Uzun Günlerin Kısa Tarihi (1998), Basit Bir Şeymiş Gibi Sanki Yaşamak (2006).. Öyküsü; Mektebin Bacaları (2007).. Anısı; Öksüz Çocuklar Galerisi (2007)

Nurettin Durman ağabeyimiz; iyi bir şair, iyi bir dost, iyi bir arkadaş ve iyi bir gönüldaşımızdır.

Profösör