Hüzün ayrı düşmenin bir tezahürüdür. Şarkılar, ağıt yakmalar iki gönlü birleştiren hüzünlü bir yoldur. Gelgitler, mübadeleler, mülteciler, sınır ihlalleri, denizde boğulup sahile vuran cesetler insanlık dramı değil de nedir!.. Her toplumun bir anadili vardır; o dili konuşmasanız da insanın yegane diyi gönül dilidir. ayrılığın ve ayrı düşmenin dili hüzünden başka bir şey değildir. Hüzün kalbe dokunur.
Profösör
8 yorum:
Tüm insanlık olarak özümüzle ayrı düşmüş gibiyiz. Hüzün acıları telafi ediyor mu ki? Ne yapmalı?
Gerçekten de hüzün kalbe dokunuyor..
Bazı insanların mutlu olabildikleri halde mutlu olamamaları başka insanların duydukları acıyı derinden hissettikleri içindir diye inanırım.
Hüzün bu yüzden bence de bir yoldur.
Çok yerinde satırlar.
Hüzün de hayatın bir parçası.
Alice@ Hüzün her zaman hüzün...
Derya@ Hem de nasıl!..
Kiremithanem @ Teşekkür ederim.
Arif öztürk @ Esasında hüzün hayatın bütününü kapsıyor.
Yorum Gönder