İzleyiciler

13 Ekim 2011 Perşembe

Kıyamet koparsa, hepimiz birlikte kıyameti yaşarız

Hayat; yaşamaktır.. Canlılıktır.. Diriliktir. Bütün canlıların neslinin devamıdır. Bu hayat tarifi; çok kolay bir tabir gibi gelebilir insanlara. Önemli olan bizim nasıl yaşadığımızdır. En az balta girmemiş ormanlarda yaşayan çanlılar kadar fıtri bir hayatımız, doğal bir yaşam anlayışımız olması gerekir. Yaşadığımız bu hayatı neye göre değerlendirmeliyiz.  Doğruluk, iyilik ve güzellik kavramlarını neye göre ve ne ölçü içerisinde değerlendirmeliyiz ki, yaşantımız, tavrımız ve davranışlarımız doğal olsun ve fıtri bir özellik taşısın!  Bütün mesele bunu kavrayabilmekte. Öyle bir dünyada yaşıyoruz ki insanlık kendi kendine zulüm ediyor.  Doğal hayatın dengelerini bozacak şekilde davranıyor. Özgürlüğü kölelik düzeni içinde buluyor.  Nefsinin, arzularının, ihtiraslarının esiri oluyor. Kendisiyle yabancılaşabiliyor. Sevgi, şefkat ve merhamet duyguları köreliyor. Ancak kendi ruhunun imparatoru olmak istiyor. Kendi kendine çelişiyor. Ulvi inançlar, ahlak ve adab nedir bilmiyor. Gündelik yaşıyor. Tüketiyor. Aslında böyle düşünüp, böyle yaşamakla kendini tüketiyor. Geleceğini tüketiyor. Soyunu sopunu tüketiyor. İnsanlığını tüketiyor. Evrendeki varlığını ve bütün varlıklar karşısında itibarını tüketiyor.

Hayvanlar ve diğer canlılara gelince, onlar da ilk yaratılıştan bu yana doğal hayatını yaşıyorlar. Onların doğal ve fıtri hayatlarını yaşamakla nesillerini devam ettirmeleri gibi doğal ve fıtri hakları vardır. Oysa biz insanlar onların var oluşlarıyla birlikte bu dünyayı paylaşırken, onlara dürüst davranmadan geleceklerini yok etme tehdidi içinde bulunuyoruz. Oysa onların varlıkları bizim varlığımızla, biz insanların varlığı da onların var olmasıyla eşdeğerdir. Kıyamet koparsa, hepimiz birlikte kıyameti yaşarız. Tsunami olursa hepimiz içinde boğuluruz.. Kendi kendimizin kölesi olmak yerine ancak Allah'a kul olursak, sevgi, şefkat ve merhamet sahibi oluruz. Fıtri ve doğal hayatı ancak öyle yaşayabiliriz. 

Profösör

9 yorum:

Nini Nileud dedi ki...

Profösör çok doğru şeyler söylemişsiniz. Maalesef biz insanoğlu kendimizi dünyaya egemen, ayrıcalıklı ve bencil hissettiğimiz sürece sonumuzu hazırlıyoruz. Göz göre göre hiç bir zaman kapımızı çalmayacağını sandığımız ölüme, kıyamete meydan okuyoruz.
Biz insan olanlar, insan olmayı hazmedemeyenlerden ötürü bu dünyada cehennem hayatı yaşamaya her geçen gün adım adım ilerliyoruz.
Dileğimiz bir; sevgi, şefkat , merhamet..gerisi gelir zaten.

Adsız dedi ki...

Her bir cümlesine hak vererek okudum.
Ne kadar kimseye muhtaç değilik desek de her şeye muhtacız aslında başta Yaradan olmak üzere..

just not found. dedi ki...

Hayatı hep işimize geldiği gibi, sanki asıl bizim doğrularımız doğruymuşcasına yaşadıkça ne bu dünyanın ne yaşamanın kıymetini bilemeyeceğiz.
Hayatın ve yaşadığımız dünyanın kıymetini bilip sonrasında huzuru bulanlardan olmayı dilerim.

Pinecone Stew dedi ki...

Have a SUPER weekend !

LoveMeorLeaveMe dedi ki...

takipteyim profum :) yazıyı sevdim, her türlü haklı buldum..

sTuBboRn dedi ki...

Isyanı bırakıp hersey için sükretmeye baslayınca hersey yoluna gırıyor zaten...

Profösör dedi ki...

nini @ Teşekkür ederim. Desteğin için..

Hemsponpi@ Evet başta yaratan'a muhtacız. teşekkür ederim.

kuccukkurba@ Huzur içinde yaşayalım. huzur içinde de yaşaktalım. Bu da bilinçli olmaktan geçer..

Deniz@ Teyekkür ederiz..

LoveMeorLeaveMe @ Her zaman beklerim. Birimiz hepimiz, hepimiz de birimiz içindir.

sTuBboRn@ Şükretmek, tefekkür etmek, zikretmek...

tutarsiz turşu dedi ki...

yazıyı okuyunca aklıma bir söz geldi nerede duydum ya da nerede kullandım hatırlamıyorum...
"insanlar kuran-ı kerimden uzaklaştıkça insanlıklarındanda uzaklaşıyorlar" diye...
aslında yazı hiç benim okuyacağım cinsten değil..korkarım ben ölümden kıyametten kötülükten..ama okudum eline sağlık ve çok begendim (:

Sesilya dedi ki...

Rabbini unutan kendini unutur
ozune bagli kalamayan kole olmaya mahkumdur ve de mutsuz olmaya..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...