Yaz tatili yaklaşmakta. Çocuklarımız koca bir yılın yorgunluğunu üzerlerinden atmak için dinlenme dönemine girmekteler. Okul zamanı sanki bir yarışın içinde, ipi göğüslemek için koşturup duruyorlar. Sınavlar, not ortalamaları, proje ödevleri, notlar derken koşturmalı bir yılın ardından en çok dinlenmeyi de onlar hak ediyor. Üzerlerine yüklenen yüklerden sıyrılarak çocukluklarını yaşamanın vakti geldi. Sonunda sisli puslu, karlı yağışlı karakış giderek, yerine bol güneşli bol meyveli yaza kavuştular..
Her anne baba gibi öncelikle çocuklarımızın sağlıklı ve mutlu birer insan olmasını isteriz. Güzel bir hayat sürmesi, iyi bir işinin olmasına doğrudan bağlı değildir. Çocuğumuz bir uçak mühendisi olamayabilir, ama huzurlu olarak hayatını devam ettirmesi için sıradan bir mesleğe de sahip olabilir. Bizim için onların ahlaklı bir şekilde yetişmeleri ve mutlu olarak yaşamaları her şeyden daha önemlidir. Zamanımızda çocuklar öncelikle iyi ve ahlaklı bir insan olsun fikrine dayalı olarak yetiştirilmiyorlar. Çocuklarımızın iyi bir maaşı olsun düşüncesine göre kurgulanarak, çocuklarımız bir psikolojik baskı altında öğrenim görüyorlar.
Ruhsal bir baskı içinde çocukluğunu geçiren bir çocuk, sadece iyi bir maaş kurgusu ile büyütüldüğü zaman kendisini ileride hırs, para ve kariyer üçgeninin içerisinde bulması kaçınılmazdır. Ben merkezli hayata bakıp, etrafına karşı duyarlı olma güdüsü de azalacaktır. Sağlıklı çocukluk geçirmek demek sağlıklı toplum oluşturmak demektir. Çocuklarımızı asla başıboş bırakmamalıyız. Onları internetin ve televizyonun olumsuzluklarından korumalıyız. İnternet ve televizyonun çocuklarımızı esir almasına müsaade etmemeliyiz. Her zaman onlar üzerindeki tasavvur hakkımızı hissettirmeliyiz.
Kendine özgüveni olan bir çocuk, her konuda da başarılı olacaktır. Çocuklarımız sevgiyi dışarıda aramamalıdır. Eğlenceyi farklı alanlarda aramalıdır. Zamanını doldurmak için kendisine zararlı olabilecek aktiviteler içerisinde bulunmamalıdır. Biz ona sevebileceği eğleneceği ve bir bilinç içerisinde olacağı program hazırlar isek, kendi kontrolümüz altında da tutmuş olabiliriz. Çocuklarımızın mutlu olması onların her istediğini yapıp, her istediğini almak demek değildir. Çocuk kendisine neyin fayda neyin zarar getireceğinin hesabını yapamaz. Sadece o anlık mutlu olmak ister. Mutlu olurda. Ama sabır ve beklemeyi öğrenemez. Nimetin değerini ölçme tartısı olmaz. Ona gösterdiğimiz her tavır onun hem kişiliğinin oluşumunda, hem de hayatına bakışında önemli değerler katacaktır.
Çocuklarımızın ellerimizden kaymasını istemiyorsak, huzurlu olarak, arkamıza bakmadan bu dünyadan göçüp gitmek istiyorsak, çocuklarımıza hayatın değerlerinin ne olduğunu öğretmek, onların gerçek mutluluğu nerede ve nasıl bulacaklarını göstermeliyiz. Her durumda çocuklarımızın arkalarında olduğumuzu onlara hissettirmeliyiz.
Fotoğraf : Asuman Özdemir
