Hüzün ayrı düşmenin bir tezahürüdür. Şarkılar, ağıt yakmalar iki gönlü birleştiren hüzünlü bir yoldur. Gelgitler, mübadeleler, mülteciler, sınır ihlalleri, denizde boğulup sahile vuran cesetler insanlık dramı değil de nedir!.. Her toplumun bir anadili vardır; o dili konuşmasanız da insanın yegane diyi gönül dilidir. ayrılığın ve ayrı düşmenin dili hüzünden başka bir şey değildir. Hüzün kalbe dokunur.
Profösör
Tüm insanlık olarak özümüzle ayrı düşmüş gibiyiz. Hüzün acıları telafi ediyor mu ki? Ne yapmalı?
YanıtlaSilGerçekten de hüzün kalbe dokunuyor..
YanıtlaSilBazı insanların mutlu olabildikleri halde mutlu olamamaları başka insanların duydukları acıyı derinden hissettikleri içindir diye inanırım.
YanıtlaSilHüzün bu yüzden bence de bir yoldur.
Çok yerinde satırlar.
Hüzün de hayatın bir parçası.
YanıtlaSilAlice@ Hüzün her zaman hüzün...
YanıtlaSilDerya@ Hem de nasıl!..
YanıtlaSilKiremithanem @ Teşekkür ederim.
YanıtlaSilArif öztürk @ Esasında hüzün hayatın bütününü kapsıyor.
YanıtlaSil