23 Şubat 2016 Salı

Binlerce kamıştan koptum da geldim.,. Kesildim kamışlıktan, soyuldum ve delindim, yandım da geldim bir ustanın elinden. İnledim durdum bir neyzenin nefesinden. Bütün dünyanın hüznü yüreğimde; kah ağladım, kah hüzünlendim; bir türlü gülümseyemedim. Bir bebeğin gülüşünde, bir çocuğun yürüyüşünde, bir gencin sevişinde, bir yaşlının fersiz gözünde.
Çınlasın yeryüzü, çınlasın gökyüzü yanan bütün yüreklerde. Belki hüzün aşk olur da gelir. Belki aşk da şiir olur hüzünlü  bir mısranın kelimelerinde. Bir şarkının namelerinde. 
Belki seversin diye!...

Profösör


https://www.youtube.com/watch?v=zpyLDwgst6Q




4 yorum:

  1. bu aralar ney sesine karşı büyük hayranlık hissediyorum.verdiği huzura.
    öyküsünü de güzel yazmışsınız hocam.

    YanıtlaSil
  2. mızıka @ Beni de çok etkiler ve bazen de gözyaşlarımı tutamam.

    YanıtlaSil
  3. ney sesi çok saf temiz bir ses gelir banada.

    YanıtlaSil
  4. Siyah kuğu@ Ney sesi manevi hislerimizin yegane yansıtıcısı.

    YanıtlaSil